دکتر وحید رضا حکمت

  • جراح و متخصص چشم
  • فوق تخصص گلوکوم

سوابق تحصیلی:

  • پزشکی عمومی دانشگاه علوم پزشکی شیراز از سال 1377 لغایت 1384
  • تخصص چشم دانشگاه علوم پزشکی شیراز از سال 1385 لغایت 1389
  • فلوشیپ گلوکوم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی از سال 1394 لغایت 1395

مهارت ها:

  • جراحی آب مروارید (کاتاراکت)
  • جراحی آب سیاه (گلوکوم)
  • لیزیک

اطلاعات تماس:

آدرس روزهای معاینه تلفن
تهران، ضرابخانه، خیابان فرخی یزدی، نبش خیابان ششم، پلاک 44، طبقه سوم یکشنبه

ساعت 4 تا 7 عصر
02126713432

09120542586
بیمارستان فوق تخصصی چشم پزشکی نگاه شنبه، سه شنبه

ساعت 4 تا 6 عصر
02191311479
مجتمع دارویی درمانی هلال ایران پنجشنبه

ساعت 8 تا 10 صبح
02177142944

کد 305
تلفن همراه: 09024206717

تازه ها

کراتوكونوس بیماری پیشرونده ای است كه معمولا" در سنین نوجوانی یا اوایل دهه ۲۰ زندگی بروز می كند. در این بیماری قرنیه نازك شده و شكل آن تغییر می كند. قرنیه به طور طبیعی شكلی گرد یا كروی دارد ولی در كراتوكونوس قرنیه برآمده و مخروطی شكل می شود. این مسئله بر روی انكسار نور هنگام ورود به چشم تأثیر گذاشته و سبب كاهش وضوح بینایی می شود. كراتوكونوس ممكن است در یك یا هر دو چشم رخ دهد ولی در۹۰% موارد در هر دو چشم دیده می شود.

● علائم و نشانه های كراتوكونوس

تشخیص كراتوكونوس ممكن است به دلیل بروز و پیشرفت آهسته آن مشكل باشد. این بیماری ممكن است با نزدیك بینی و آستیگماتیسم همراه باشد در نتیجه ممكن است موجب عدم وضوح و تاری دید شود. بیمار همچنین ممكن است دچار هاله بینی و حساسیت به نور باشد. بیماران معمولا" در هر بار مراجعه به چشم پزشك نسخه شان تغییر می كند.

● علل كراتوكونوس

علت كراتوكونوس مشخص نیست. این بیماری ممكن است ژنتیكی باشد زیرا بیماران متعددی در یك خانواده دیده می شوند.

● درمان

  • در انواع خفیف بیماری، عینك یا لنز نرم (Soft Contact Lenses) ممكن است كمك كننده باشد ولی با پیشرفت بیماری و نازكتر شدن و تغییر شكل بیشتر قرنیه این درمان ها دیگر چندان كارساز نخواهد بود.
  • درمان بعدی بیماری استفاده از لنزهای سخت دارای قابلیت نفوذ گاز(Rigid gas permeable contact lenses) است. این لنزها قابلیت بیشتری برای اصلاح آستیگاتیسم نامنظم ناشی از كراتوكونوس دارند. قرار گیری مناسب لنز بر روی قرنیه مبتلا به كراتوكونوس كاری ظریف و زمان گیر است. به همین دلیل مراجعات مكرر برای تنظیم لنز و اصلاح نسخه امری قابل انتظار است. این فرایند با نازكتر شدن و تغییر شكل بیشتر قرنیه نیاز به تكرار داشته و نسخه بیمار باید مجددا" تغییر داده شود.
  • در صورتی كه قرنیه قادر به تحمل لنز سخت نبوده و یا لنز توانایی اصلاح دید بیمار را نداشته باشد قدم بعدی پیوند قرنیه [Corneal Transplant or Penetrating Keratoplasty (PK)] است. بیمار ممكن است حتی بعد از پیوند قرنیه برای دید بهتر به عینك و یا لنز نیاز داشته باشد.
  • در حال حاضر در بیمارانی كه قادر به تحمل لنزهای سخت نیستند و از طرفی انجام پیوند قرنیه بدلیل عوارض آن در آنها توصیه نمی شود از روش های جدیدتری نظیر قرار دادن حلقه های داخل قرنیه مثل Intacs و Ferrara استفاده می شود. مطالعه بر روی این روش در چند سال اخیر در جریان بوده و نتایج نشاندهنده بهبود نسبی بیماران است؛ هر چند نشان داده نشده است كه این روش مانع پیشرفت بیماری شود.

● كراتوكونوس و جراحی عیوب انكساری

انجام هیچكدام از اعمال جراحی اصلاح عیوب انكساری نظیر لیزیك (LASIK) و لیزر (PRK) در بیماران مبتلا به كراتوكونوس بدلیل نازكی پیشرونده قرنیه امكان پذیر نیست 

آیا در تشخیص اینكه جسمی قرمز است یا سبز، و یا آبی است یا زرد دچار مشكل می شوید؟ این اصلی ترین علامت كوررنگی است. بر خلاف تصور عامه، دید افراد كور رنگ به ندرت خاكستری است.

كور رنگی یك بیماری ارثی وابسته به كروموزوم X مغلوب است كه در مردان بیشتر دیده شده و تقریباً همیشه از مادر به پسر به ارث می رسد. (توضیح: زنان دو كروموزوم X و مردان یك كروموزوم X و یك كروموزوم Y دارند. در بیماری های وابسته به كروموزوم X مغلوب در زنان باید هر دو كروموزوم X معیوب باشند تا بیماری رخ دهد. اگر یك كروموزوم X معیوب باشد بیماری رخ نمی دهد ولی قابل انتقال به فرزندان است. در مردان معیوب بودن تنها كروموزوم X سبب بیماری می شود. بنابراین، فردی كه مبتلا به كوررنگی است، مادرش یا مبتلا به كور رنگی است و یا ناقل بیماری.) در این اختلال كروموزومی سلول های مخروطی در شبكیه كه مسئول درك رنگ هستند دچار اختلال هستند و به همین دلیل بیمار رنگ ها را درست تشخیص نمی دهد.

كور رنگی ممكن است بر اثر بیماری های عصب بینایی یا شبكیه نیز رخ دهد. در این موارد، فقط چشمی كه مشكل دارد دچار كور رنگی می شود و بیماری در طول زمان تشدید می گردد بطوریكه ممكن است تبدیل به كوررنگی كامل شود كه در آن بیمار دیدی خاكستری دارد. این بیماران معمولاً در تشخیص آبی و زرد مشكل دارند.

● علائم

  • اشكال در تشخیص قرمز و سبز (شایعترین حالت)
  • اشكال در تشخیص آبی و سبز

● تشخیص

تشخیص كوررنگی اغلب با استفاده از چارت های رنگی بنام "صفحات آزمون ایشی هارا" (Ishihara) انجام می شود. در این صفحات كه نمونه هایی از آن را می بینید اعدادی متشكل از نقطه های رنگی در زمینه ای متشكل از نقاطی به رنگ دیگر قرار گرفته اند كه تشخیص آن ها برای افراد كوررنگ مشكل است. در صورتیكه مشكلی در دید رنگی بیمار تشخیص داده شود از تست های دقیق تر استفاده می شود.

● درمان

كور رنگی هیچ درمانی ندارد. تشخیص زودرس كوررنگی می تواند مانع بروز مشكلات آموزش در كودكان مدرسه رو شود. در این صورت بهتر است والدین كودك با مسئولین مدرسه و معلم او صحبت كنند.
بعضی از بیماران از لنز های مخصوصی استفاده می كنند كه هم بصورت لنز تماسی و هم بصورت لنز عینك وجود دارد.

در بسیاری موارد بیماران به جای تشخیص رنگ ممكن است ترتیب قرار گیری را بخاطر بسپارند. بعنوان مثال بیمار بخاطر می سپارد كه چراغ قرمز همیشه بالای چراغ راهنمایی و چراغ سبز پایین قرار دارد.

عبارت است از التهاب غدد چربی (سباسه) در لبه پلك‌ها و ریشه مژه‌ها كه به ‌صورت یك آبسه كوچك تظاهر می‌یابد.

● علت ایجاد گل‌مژه

علت ایجاد آن عفونت باكتریایی استافیلاكوكی فولیكول مژه‌ها است.

● انواع گل‌مژه

  1. گل‌مژه خارجی: یك التهاب چركی در فولیكول‌های پلك عفونی و غدد چربی می‌باشد. به ‌صورت یك تورم حساس به لمس و قرمز (یك برجستگی كوچك) در لبه پلك تظاهر می‌یابد. این گل‌مژه معمولا به سرعت تخلیه و چرك خود را خارج می‌سازد.
  2. گل‌مژه داخلی: به‌صورت یك التهاب قرمز و دردناك تظاهر می‌یابد اما دیرتر بهبود می‌یابد، چراكه آبسه نمی‌تواند به‌راحتی چرك خود را تخلیه كند. ممكن است دارای برجستگی كوچك قابل رویت نباشد. این گل‌مژه می‌تواند باعث تاری دید و سوزش چشم گردد.

● علائم گل‌مژه

  1. قرمزی، تورم و درد در پلك
  2. حساسیت به نور
  3. اندكی تاری دید
  4. باز نشدن كامل پلك
  5. یك برجستگی كوچك شبیه جوش
  6. احساس وجود شن در چشم
  7. اشك ریزش
  8. یك نقطه زردرنگ در مركز گل‌مژه

● درمان گل‌مژه

  1. اغلب گل‌مژه‌ها پس از چند روز به خودی خود تخلیه خواهند شد اما روند تخلیه چرك گل‌مژه را می‌توان با قرار دادن كمپرس گرم و مرطوب تسریع كرد.
  2. یك دستمال تمیز تا شده را درون آب داغ قرار دهید، سپس بیشتر آب آن را بگیرید و ۱۰ تا ۱۵ دقیقه و ۴ مرتبه در روز روی پلك درگیر قرار دهید.
  3. چنانچه گل‌مژه به خودی خود بهبود نیابد (پس از ۴ـ ۳ روز)، باید با مراجعه به پزشك متخصص اقدام به شكافتن و تخلیه چرك آن كرد.
  4. می‌توان از آنتی بیوتیك‌های چشمی به شكل پماد و قطره استفاده كرد.

نکات مهم در خصوص گل مژه:

  • گل‌مژه از لحاظ تكنیكی یك جوش است. بنابراین می‌توان آن را با اعمال فشار تركاند اما از تخلیه آن خودداری كنید چراكه ممكن است باعث گسترش عفونت گردد.
  • از مالش پلك‌های گل‌مژه زده خودداری كنید.
  • احتمال عود مجدد گل‌مژه وجود دارد.
  • گل‌مژه چندان مسری نیست اما بهتر است نكات بهداشتی (شستن دست‌ها و چشم‌ها) را رعایت كنید.
  • همه گل‌مژه‌ها از چرك پر شده و در نهایت شكافته و تخلیه می‌شوند.
  • گل‌مژه به قدرت بینایی آسیب نمی‌رساند.
  •  عدم درمان گل‌مژه به گسترش عفونت منجر می‌شود.

● چه هنگام باید به پزشك مراجعه كرد؟

  1. وقتی گل‌مژه به خودی خود سرباز نكند و بهبود نیابد. (بیش از ۳ تا ۴ روز دوام یابد)
  2. احساس درد در چشم و یا ایجاد اختلال در دید.
  3. چنانچه به‌طور متوالی گل‌مژه مجددا عود كند.

● چطور از گل‌مژه پیشگیری كنیم؟

  1. از تماس یافتن دست‌های آلوده با چشم‌ها و یا مالیدن چشم‌ها خودداری كنید.
  2. دستان خود را در طول روز به‌طور مرتب بشویید.
  3. چشم‌های خود را هنگام استحمام با شامپو بچه ملایم شست‌وشو دهید.
  4. از به اشتراك گذاشتن لوازم آرایشی چشم خودداری كنید. همچنین قبل از خواب حتما آرایش صورت خود را پاك كنید.
  5. چنانچه زیاد گل‌مژه می‌زنید: شامپو بچه ملایم را با آب گرم رقیق كرده و به‌وسیله یك گوش پاك‌كن ریشه مژه‌ها و پلك‌ها را هفته‌ای چند بار تمیز كنید تا میكروب‌ها، چربی و سلول‌های مرده اضافی پاك و زدوده شوند.
  6. كسانی كه از لنز تماسی استفاده می‌كنند بایستی بهداشت مربوط به گذاشتن و برداشتن لنزها را به‌خوبی رعایت كنند.

شالازیون برجستگی كوچكی در لبه پلك در زیر پوست است كه در اثر انسداد مجرای خروجی غدد ترشح كننده چربی پلك و تجمع مواد ترشح شده در غده ایجاد می شود.

شالازیون ممكن است در ابتدا ملتهب باشد و باعث ایجاد درد و قرمزی شود كه در این حالت شبیه گل مژه است؛ اما پس از مدتی درد و قرمزی فروكش می كند و توده متورمی در لبه پلك باقی می ماند. اندازه این برجستگی ثابت نیست و ممكن است به تدریج بزرگتر یا كوچكتر شود. گاهی اوقات شالازیون از ابتدا فقط به صورت یك توده برجسته ظاهر می شود و یا درد و قرمزی همراه نیست.

شالازیون معمولاً مشكل چشمی مهمی ایجاد نمی كند و پس از چند هفته تا چند ماه خود به خود كوچك می شود و از بین می رود. استفاده از كمپرس گرم (روزی ۳-۲ بار و هر بار ۵-۱۰ دقیقه) با استفاده از حوله تمیز و ماساژ ملایم ممكن است به باز شدن مجرای غده چربی كمك كند و باعث بهبود سریع تر شالازیون شود.

● درمان

شالازیون های خیلی كوچك كه ظاهر ناخوشایندی ندارد احتیاج به درمان خاصی ندارند و معمولاً به مرور زمان خود به خود خوب می شوند. شالازیون های بزرگتر به دو علت اصلی نیاز به درمان پیدا می كنند:

اول آنكه شالازیون های بزرگتر ظاهر ناخوشایندی دارند و از لحاظ زیبایی ظاهری مشكل ساز هستند، ضمن آنكه بهبود خودبخودی آن ها ممكن است چندین ماه طول بكشد.

دوم آنكه شالازیون های بزرگ بزرگ به خصوص در پلك بالایی روی قرنیه فشار می آورند و با تغییر شكل قرنیه باعث ایجاد آستیگماتیسم و تاری دید می شوند.

پس در اینگونه موارد برای درمان حتماً از چشم پزشك كمك بگیرید.

روش اصلی درمان در این حالت جراحی شالازیون است كه با استفاده از بی حسی موضعی انجام می گیرد. روش دیگر تزریق داروهای استروئیدی در داخل ضایعه در لبه پلك است كه معمولاً در مواردی به كار می رود كه یا تعداد زیادی شالازیون كوچك وجود داشته باشد كه نتوان آن ها را با جراحی خارج كرد و یا شالازیون در جایی باشد كه جراحی آن احتمال ایجاد آسیب در ساختمان های مجاور را به همراه داشته باشد.

● شالازیون های مكرر

در برخی از افراد شالازیون مكرراً عود می كند. در این حالت لازم است فرد حتماً توسط چشم پزشك ویزیت شود زیرا:

  1. اولاً گاهی اوقات بیماری های جدی چشمی مثل تومورهای بدخیم پلك به صورت شالازیون های مكرر تظاهر می كنند كه تشخیص آن ها از شالازیون معمولی فقط از عهده چشم پزشك برمی آید.
  2. ثانیاً در برخی از موارد بیماری های دیگر چشمی مثل التهاب لبه پلك (بلفاریت) یا مشكلات غدد ترشح كننده چربی لبه پلك (میبومینیت) باعث ایجاد شالازیون های مكرر می شود. در این حالت كنترل این بیماری ها توسط چشم پزشك به جلوگیری از عود شالازیون كمك می كند.

چشم یکی از مهم‌ترین اعضای بدن برای سلامتی است که سوختگی‌ها تهدیدی برای این عضو زیبا و نعمت الهی است.انواع سوختگی‌ها که می‌تواند چشم را مورد آزار قرار دهد، عبارتند از سوختگی به وسیله مواد شیمیایی، گرما و اشعه.

● سوختگی به وسیله اسیدها و بازها

در این نوع سوختگی مراقبت فوری از چشم‌ها بسیار مهم بوده و تنها راه معالجه موثر و فوری آن، شست‌وشوی کامل چشم با آب است. برای این کار بهتر است سر مصدوم را زیر شیر آب قرار داد. در صورتی که شیر آب در دسترس نباشد، می‌توان سر او را در یک ظرف بزرگ آب فرو برد و از او خواست تا به سرعت پلک‌ها را به هم بزند. یا در حالی که کمک‌دهنده با دست خود چشم مصدوم را کاملا باز نگه می‌دارد، با ظرفی به آهستگی آب را روی چشم می‌ریزد. این عمل حداقل باید به مدت ۱۰ دقیقه ادامه داشته باشد و اگر سوختگی به‌وسیله مواد قلیایی باشد باید چشم‌ها را برای مدت ۲۰ دقیقه شست‌وشو داد و سپس مصدوم را به نزدیک‌ترین مرکز بهداشتی درمانی رساند.

اگر امکان شست‌وشو در وسیله نقلیه وجود دارد بهتر است این کار ادامه داشته باشد. یادآوری می‌شود سوختگی چشم با مواد قلیایی ممکن است به وسیله محلول‌های پاک‌کننده یا مثلا تمیزکننده فاضلاب و غیره صورت پذیرد.
این‌گونه ضایعات در ابتدا سطحی به نظر می‌رسند ولی کم‌کم عمقی شده و به شکل التهاب عمیق ظاهر شده و حتی ممکن است منجر به کوری چشم شود.
در کارگاه‌هایی که احتمال سوختگی چشم‌ها با مواد شیمیایی وجود دارد ضروری است کارگاه‌ها و کارخانه‌ها دارای محلول‌های شست‌وشوی چشم باشند.
نکته: در سوختگی‌های چشم برای کاهش ضایعات ناشی از اثر اسیدها و قلیایی‌ها هیچ‌گاه نباید از مواد خنثی‌کننده مانند سرکه، جوش‌شیرین، الکل‌ و مانند آنها استفاده کرد.

● سوختگی به وسیله گازهای تحریک‌کننده

سوختگی چشم به وسیله گازهای تحریک‌کننده مانند آمونیاک، کلر، اکسیدهای کلر، فلور و... بسیار اتفاق می‌افتد، در صورتی که مقدار این گازها زیاد باشد، ممکن است سبب بروز ضایعاتی در چشم شود. در این قبیل موارد نیز کمک‌های اولیه، شست‌وشوی چشم با آب فراوان می‌باشد.

● سوختگی به وسیله حرارت

وقتی صورت فردی در معرض حرارت زیاد قرار داشته باشد، چشم‌ها در اثر انعکاس خودبه‌خودی بسته می‌شوند تا کره چشم مصون بماند، ولی پلک‌ها در معرض خطر سوختگی قرار داشته و مجروح می‌شوند. چون درمان پلک‌های سوخته به مراقبت ویژه احتیاج دارد، در این موارد، باید چشم‌ها را با یک پانسمان مرطوب و تمیز پوشاند و به نزدیک‌ترین مرکز بهداشتی‌درمانی رساند.

● سوختگی به وسیله نور و اشعه

در صورتی که چشم‌ها در مقابل نور شدید قرار داشته باشند، ممکن است سلول‌های حسی آن در معرض سوختگی قرار گیرند، مانند نور ساطع‌شده از دستگاه‌های مخصوص جوشکاری، در این نوع سوختگی که سلول‌های خاصی در شبکیه چشم آسیب می‌بینند، در معاینه ظاهری، علائمی دیده نخواهد شد. اگر مصدوم در حالت استراحت باشد، چشم‌های او را با گاز استریل می‌پوشانیم تا شدت درد کاسته شود و هر چه سریع‌تر او را به مرکز بهداشتی‌درمانی می‌رسانیم.

● توصیه‌ها

  • وقتی فردی در حالت بیهوشی است باید چشم‌های او را بسته نگه داشت زیرا خشک شدن بافت چشم در اثر فقدان ترشح اشک، ممکن است باعث ضایعات دائمی چشم و حتی باعث کوری شود، بنابراین باید با چسب‌های شفاف چشم‌های مصدوم را به حالت بسته درآورد بدین ترتیب جریان دائمی اشک برقرار می‌شود.
  • مصدوم ممکن است دارای چشم مصنوعی باشد که در مقابل تابش نور عکس‌العمل نشان ندهد و کمک‌دهنده دچار اشتباه شود، در هر حال بهتر است از چشم مصنوعی مانند چشم طبیعی مراقبت شود.
  • احتمال دارد مصدوم دارای لنز نامرئی باشد که در جریان حادثه از چشم‌ها خارج شده باشد، در این صورت بدون تلاش برای قرار دادن آنها در چشم مصدوم، باید لنزها را همراه مصدوم به بیمارستان فرستاد، در غیر این صورت باید از خارج کردن آنها از چشم خودداری شود زیرا ممکن است باعث تشدید ضایعات در چشم شود.

● نگاهی به علل و عوامل ایجادكننده قرمزی چشم

حتما تا حالا با افرادی برخورد كرده‌اید كه چشمشان به شدت قرمز شده است. شاید خود شما هم چنین تجربه‌ای را داشته‌اید مسلما تجربه خوبی نبوده چرا كه چشم‌ها بسیار حساس هستند و بروز هرگونه بیماری در آنها باعث آزار و اذیت و ناراحتی بسیاری برای فرد می‌شود. در ضمن بخش مهم‌تر مساله ترس و اضطراب شدیدی است كه در هنگام قرمز‌شدن ناگهانی چشم‌های عارض می‌شود. هم ترس از نابینایی و یا كاهش قدرت دید و هم جوانب زیبایی و ظاهری، فرد را نگران می‌كنند. پس بد نیست كه با علل و عوامل ایجادكننده قرمزی در چشم‌ها بیشتر آشنا شویم.

چشم به‌عنوان یكی از مهم‌ترین اعضای حسی بدن از بخش‌های مختلفی تشكیل شده است. هركدام از این بخش‌ها می‌توانند به بیماری‌های مختلفی دچار شوند و هریك از این بیمای‌ها هم علائم متفاوتی را برای فرد به بار می‌آورند. خارش، سوزش، احساس جسم خارجی، تورم و حتی درد از این علائم هستند اما وحشتناك‌ترین حالت زمانی است كه دید فرد از بین برود یا كم شود. این وضعیت تجربه بسیار تلخی برای یك انسان خواهد بود اما در بعضی موارد قابل بازگشت است. علامت دیگری كه زیاد با آن بر خود می‌شود و معمولا باعث ترس و نگرانی افراد می‌شود قرمزی چشم است. علل قرمزی چشم‌ هم بسیار زیادند و به‌طور كلی بروز بیماری در یك از قسمت‌های چندگانه چشم می‌‌تواند به قرمزی چشم منجر شود.

اما نوع قرمزی، طول مدت آن و نیز علائم همراه با قرمزی در بین بیماری‌های مختلف متفاوتند و از روی الگوی قرمزی و دیگر ویژگی‌های آن می‌توان بیماری زمینه‌ای و نحوه درمان آن را مشخص كرد. اما مسلما این كار نیاز به تجربه یك چشم‌پزشك مجرب دارد و شما هیچ‌گاه نباید سرخود اقدام به درمان كنید. با این حال با داشتن آگاهی ازعلل ایجاد قرمزی چشم می‌توان برخی اقدامات اولیه را انجام داد.

● خرده‌ریزی‌های شرور

یكی از دلایل قرمز‌شدن چشم و ورود اجسام ریز به داخل چشم‌هاست. اگر این اجسام خرده‌ریز‌ه‌هایی مثل گرد و خاك باشند با جریان اشك پاك می‌شوند ومشكل، بیمار پس از گذشت مدت كوتاهی معمولا برطرف می‌شود. اما اگر بزر‌گ‌تر باشند گاهی نیاز می‌شوند كه حتما آنها توسط وسایل مناسب خارج شوند. به‌طور معمول برای این منظور پلك باید توسط یك پزشك یا پرستار مجرب در این زمینه به سمت خارج برگردانده شود و سپس با وسیله‌ای شبیه گوش پاك‌كن استریل به آرامی و بدون آسیب زدن به بافت داخلی پلك یا كره چشم و ملتحمه جسم خارج شود اما اكیدا توصیه می‌كنیم كه این كار توسط افراد غیرپزشك یا غیرپرستار مجرب به هیچ عنوان انجام نشود چرا كه مخصوصا اگر این جسم خارجی تیز باشد باعث آسیب بیشتر به بافت‌ها و حتی مستعد‌شدن فرد به عفونت می‌شود.

در ضمن توصیه می‌شود كه همیشه در صورت ورود اجسام خارجی قابل توجه به چشم حتما معاینه توسط یك متخصص چشم‌پزشكی صورت گیرد چرا كه گاهی این اجسام خارجی باعث خراشیدن سطح قرینه می‌شوند. در این مواقع پزشك باید اقداماتی جهت پیشگیری بروز عفونت صورت دهد كه اكثرا به‌صورت تجویز قطره آنتی‌بیوتیكی چشمی برای مدت محدود است.

مساله مهم دیگری كه باید در مورد ورود اجسام خارجی به چشم مورد توجه قرار گیرد علائمی است كه ممكن است طی چند روز بعد از ورود جسم خارجی به چشم ایجاد شود. اگر طی این روزها برای فرد تاری دید، كاهش حدت بینایی و یا درد و خروج چرك ایجاد گردد می‌تواند نشانه‌ سوارشدن عفونت بر روی آسیب‌های حاصل از ورود جسم خارجی به چشم باشد كه نیازمند شروع سریع آنتی‌بیوتیك مناسب و مراقبت چشم‌پزشكی كافی و نظارت متخصص چشم‌پزشكی است.

این عفونت‌ها در آغاز سطحی هستند اما گر به درستی تحت درمان قرار نگیرند به‌سرعت می‌توانند به بافت‌های عمقی چشم حمله ببرند و باعث تخریب وسیع آن گردند كه بسیار خطرناك‌ است. چنین ضایعاتی در برخی از مشاغل بیشتر دیده می‌شود. به‌طور مثال افرادی كه در مشاغلی همچون آهنگری مشغول به كار هستند در خطر پرتاب پلیسه‌های فلزی به داخل چشم هستند. به همین دلیل این افراد حتما باید از وسایل محافظ مناسب برحسب شغل خود استفاده كنند. در ضمن این افراد باید در مورد اقدامات اولیه‌ای كه باید در چنین مواردی انجام شوند، آموزش ببینند.

● چشم‌های با خارش

گاهی‌اوقات قرمزی چشم از بروز واكنش‌های حساسیتی یا در اصطلاح آلرژی ناشی می‌شوند. این قبیل واكنش‌ها در فصولی نظیر بهار بیشتر دیده می‌شوند اما بسته به نوع ماده آلرژی‌زا ممكن است در هر زمانی از سال ایجاد گردند. یكی از ویژگی‌های واكنش‌های افزایش حساسیتی وجود خارش به همراه قرمزی چشم است اما الزاما تنها براساس این علامت نمی‌توان تشخیص آلرژی را گذاشت. آلرژی‌ها اكثرا در ملتحمه چشم ایجاد می‌شوند و بنابراین قرمزی حاصل از آنها اغلب در محیط كره چشم و به دور از قرنیه است. اما در نهایت باید تشخیص قطعی براساس مشاهده بافت‌های چشم در پشت میكروسكوپ چشم‌‌پزشكی صورت گیرد.

● چشم هم خونریزی می‌كند

یكی دیگر از علل قرمز‌شدن چشم خونریزی است. گاهی به دنبال یك عطسه یا سرفه شدید، عروق كوچك زیر ملتحمه پاره می‌شوند و بنابراین زیر ملتحمه خونریزی می‌كند. این مساله باعث بروز ناحیه‌ای موضعی از قرمزی در زیر ملتحمه می‌گردد. با توجه به اینكه این خونریزی به‌طور ناگهانی ایجاد شده است اغلب باعث بروز ناگهانی یك لكه قرمز خونی در ملتحمه می‌شود. اگرچه بروز این حالت نگرانی شدیدی را برای بیمار در پی دارد اما باید گفت كه معمولا این ضایعات به‌طور خود به خود بهبود می‌یابند و مشكل خاصی را برای بیمار ایجاد نمی‌كنند.

گلوکوم (آب سیاه)

آب سیاه یا گلوكوم حاد هم می‌تواند باعث قرمزشدن چشم شود. قرمزی ناشی از این بیماری معمولا در اطراف قرنیه چشم از شدت بیشتری برخوردار است و هرچه به سمت بخش‌های محیطی می‌رویم كمرنگ‌تر می‌شود. در ضمن آب سیاه با سردرد، حالت تهوع و استفراغ و گاهی تاری دید همراه است. راه تشخیص این است كه فشار چشم توسط دستگاه مخصوصی انداز‌ه‌گیری شود. درمان باید فوری آغاز شود چرا كه بالابودن فشار داخل چشم می‌تواند در طی زمان باعث بروز آسیب‌های غیرقابل جبرانی در عصب چشم گردد و میدان دید و حدت بینایی را كاهش دهد.

● التهابات داخل چشمی

همان‌طور كه گفته شد، چشم از لایه‌های مختلفی تشكیل شده است كه هر یك از این لایه‌‌ها می‌توانند دچار التهاب شوند. علل این التهابات هم بسیار متفاوتند. به‌طور مثال، بروز عفونت‌های ویروسی، سل، عفونت‌های قارچی و غیره از این جمله‌اند، بسیاری از عفونت‌ها به دنبال انجام جراحی باز بر روی چشم‌ ظاهر می‌شوند كه بسیار خطرناكند.

در ضمن، احتمال بروز التهاب به علت یك بیماری خود ایمنی هم وجود دارد. طیف این بیماری‌ها بسیار گسترده است و انواع گوناگونی از آنها وجود دارد اما ویژگی مشترك همه آنها این است كه دستگاه دفاعی بدن به اشتباه علیه قسمت‌هایی از خود وارد عمل شده است. بدین‌ترتیب دستگاه ایمنی شروع به تخریب بخش‌های مختلف بدن می‌كند. جالب اینجاست كه تقریبا هیچ جای بدن از شر این بیماری‌ها در امان نیست. مفاصل، كبد، ریه‌ها، كلیه‌ها، عروق خونی، مغز، قلب، و حتی چشم‌ ممكن است در این بیماری‌ها درگیر شوند. بسته به الگو و توالی درگیری بافت‌ها، نام بیماری متفاوت خواهد بود.

چشم به‌طور كلی از سه لایه مختلف تشكیل می‌شود كه هریك از این سه لایه می‌توانند در بیماری‌های خود ایمنی دچار درگیری شوند. این درگیری باعث بروز التهاب و متعاقبا قرمزی چشم می‌شوند. درد و كاهش بینایی در پی این التهابات ایجاد می‌شوند. معمولا درمان این بیماری‌ها با سركوب التهابات توسط تجویز كورتن‌ها و یا داروهای دیگر است.

● در بیمارستان

اگر دچار قرمز‌شدگی ناگهانی چشم شدید هرچه سریع‌تر به پزشك مراجعه كنید. بسیاری از مردم یاد گرفته‌اند كه به‌طور سر خود از داروهایی نظیر قطره چشمی نفازولین، بتامتازون، كلرامفنیكل، سیپروفلوكسازین و یا داروهای دیگر استفاده كنند اما باید توجه داشت كه هریك از آنها مصارف خاصی دارند و تنها یك چشم‌پزشك می‌تواند داروی مناسب را مشخص كند. پزشك ابتدا یك معاینه سطحی از چشم انجام می‌دهد و سپس بیمار را پشت دستگاهی به نام بیومیكروسكوپ می‌نشاند. بیمار چانه خود را روی محل خاصی قرار می‌دهد و پیشانی‌اش را هم به یك نوار پلاستیكی مشخص می‌چسباند. پزشك از ورای عدسی‌های خاص این دستگاه و با تابانیدن نور می‌تواند بخش‌های مختلف چشم را به دقت مورد بررسی قرار دهد و سپس از روی الگوی یافته‌های خود به تشخیص مناسبی برسد.

درمان برحسب شرایط متفاوت است. گاهی نظیر چاقوخوردگی‌ها، به درمان جراحی فوری نیاز است. گاهی تنها از درمان دارویی استفاده می‌شود، اما برخی مواقع هم می‌توان اجازه داد تا با توجه به سیر خوش‌‌خیم بیماری، بیماری خود به خود بهبود یابد. در مورد آلرژی‌‌ها و حساسیت‌ها، مهم‌ترین كار شناخت عوامل حساسیت‌زا و دور‌ی‌كردن از آنهاست.